Bugün hafif hava sıcak,galiba günlerden pazar bugün,yine hep oturduğum yerde denizin gelgitlerini seyrediyorum.Önümde martılar Birbirlerini Yiyorlar,bir dilim ekmek,Bir parça balık için.Aklımda Yine o Melek var.Denize baktığımda Melek yüzünü görüyorum.O nasıl veda ? O nasıl ayrılık ? diye soruyorum kendime acizce.Herneyse,bir çocuk ve annesi geçiyor önümden,oturucaklardı galiba,ben vardım utandılar.Kalktım Başımı öne eğip tatlı çocuğun başını okşadım ve Biraz daha sonra ki banka oturdum.İzliyordum Semti,geçenleri anlamak istiyordyum,hem kendimi,hem denizi,hem martıları,hemde anne ve çocuğu.Birden Bir pamuk helvacı belirdi uzaktan,dikkat kesildim izlemeye başladım,çocuk annesinin elinden tutmuş,birşeyler istiyordu,belliydi halinden,Anneside belkide cüzdanında  olan son parasını verdi Pamuk helvacıya.Biraz kızmış Biraz da Sevinmiştim aslında.Annem gelmişti aklıma ve benim anneme çektirdiklerim.Daha Çocuk helvasını bitirmeden,uzaktan bir baloncu belirdi,yorulmuştu,yaşlıydı hafif,alnında 2 çizgisi belirmiş.Bıyıklarında hafif Beyazlıkla,terleri akıyordu boncuk boncuk çenesinden.Birden çocuğa dönüp baktım Balon istiyordu belliydi halinden ama söyleyemiyordu.Cebimden çıkardığım 2 Lira'yı uzattım Baloncu amcaya,Aldığım gibi balonu Çocuğun yanına koşmaya başladım,Kimbilir en son ne zaman bu kadar hevesli koşmuştum hatırlamıyorum.Seslendim arkalarından '' - Bakarmısınız ? '' Anne bir tavır ile Çevirdi kafasını arkasında hafif düşünceli,bir genç bakıyordu Korkmuştu,hemen çocuğun elini tuttu ve beni dikkatlice dinlemeye Hazırdı.Hemen Çocuğun yanına ilişip Balonu Hediye Ettim,Annesi ile teşekkür Ettiler,fakat benim onlara bir teşekkür borcum vardı,Yanağına 2 öpücük kondurdum ve Çocuğun Mutluluğunu görünce kendimin de bu kadar küçük şeyler ile mutlu olacağımı düşleyeme koyuldum.Yürüyordum geldiğim Yöne Doğru,Ne yola ne denize bakabiliyordum,Meleğimi düşünmekten.Derken uzaktan gördüm üzerinde;Beyaz Bir Blüz,kot paltolon vardı,saçları buğday tenini örtüyordu,kahverengi çantası ve beyaz gözlükleri kıyafetine uyum sağlamıştı.ışıldayarak geliyordu sanki bana doğru.Ben Kalakalmıştım,sadece bakıyor,beni görünce suratımda ki donuk ifadeye nasıl tepki vereceğini kestirmeye çalışıyordum,derken yaklaştı;kelimeler düğüm olmuştu boğazımda Sesleri birleştirip kelime,kelimeleri birşeleştirip cümle kurma çabasındaydım.Ağızımdan Aniden Sesler Topluluğu çıktı '' - Merbaha '' Demiştim Cevap vermesini bekliyordum...Ardından '' - Nasılsın '' 'ını da Ekleyiverdim.Hala Daha Gözlerinin içindeydi gözlerim.Bakakalmışlığım devam ediyordu.Yanımdan hiç cevap vermeden geçti.Unutmamıştı onda uyandırdığım güvensizlik duygusunu,İnanmıyordu bana,belkide güvenmiyordu kimbilir Belkide Korkuyordu Samimiyetsizliğimden ? Ertesi Gün Yine Gördüm onu Gün Işığı Gibi Parlıyordu Melek Yüzü.Bu sefer Güldü suratıma,Bana o kadar garip gelmişti ki bu,geçen günkü martılar,çocuk ve annesi hatta satıçıları bile unutmuştum.Masaldan geldiğini zannettiğim melek surat belirdi karşımda,ne yapacağımı bilmiyordum,''-Nasılsın '' dedi.Bana,düşünüyordum bende bilmiyordum nasıl olduğumu,Ağızımdan Sadece '' - Teşekkürler '' cıkıverdi.Artık Olanlar Kontrolümden Çıkmaya başlamıştı.Aklıma birden bire bana güvenmediği gerçeği gelmişti,Susuyorduk ikimizde,Sadece Gözlerimiz Konuşuyor,Hasret Gideriyorlardı.Birden Ağızımdan Kaçırıverdim bu Güven konusunu,Nihayet konuşmaya başladık.Denize karşı durup kapamıştı gözlerini.derin derin soluklanıyordu,korkuyordum,olumsuz bir iz bırakmıştı onda ki bu hal bende.Konuşmaya başladım Birden Bire Ve ona dedim ki '' - Sana geldim Diyorum Kapama Gözlerini,Sende Bıraktığım Kötü güven izlerini Silip,yenilerini Baştan Yazmaya geldim.'' Sağlam kuruyordum cümlelerimi,özenle seçip kelimelerimi özenle ekliyordum Cümlelere.Son sözümü Söyledim '' - Açmazsan Gözlerini Asla Göremiyeceksin Bende ki SENİ '' Hoşuna gitmişti bu sefer Gülümsüyordu.Bende ki İzlenim ise berlin Duvarını Yıkan insanlar Gibi Melek Yüzlümün duvarını Yıkmışcasına Seviniyordum.Yanılmışım.Bana Güvenmediğini Kendi Ağızından Duymakacı verici olmuştu ilk etapta,Devap ettik yine o martılar gelmişti Ve beraberlerinde Sinir Bozucu sesleri,Kızgındım,bana eskiden garip gelenler,kızdırıyorlardı artık beni.Asıktı suratım,adeta bulaşıcak belalar arıyordum.Neyse ki Bir ses geldi uzakta,gelen ses Dedemin sesiydi,ona Doğru yürümeye başladım,Yanımdan insanlar geçiyor,hepsi farklı farklı suretlere bürünmüşleri,hepsi farklı bakıyordu Sonbahara,hepsi üstüme geliyordu sanki,Sıkılıyordum,boğulmuştum.Galiba gerçektende dedem bana iyi gelicekti.Yanına Gittim ve Konuşmaya başladık.Gülüyordu o nur suratı,anlamışyı aklımın başka yerde olduğunu canımın sıkkın olduğunu.hiç anlamadığım anda Bir soru yöneltti bana.Donmuştum,Ateşim yükselmişti,Damarlarımdaki kanı hissedebiliyordum,Biryerden düşünüp,biryandan yüzüne bakıyordum,nihayet sorusunu cevaplamıştım.İçeride bir Suret belirdi ve Büyükannem olmalıydı,Suratında bir parça nur ile Sofraya oturmamızı istedi.Yemeğimizi Afiyetle yedikden sonra dedemden,evden ayrılmak için izin istedim ve nihayet bankıma geri dönmüştüm,düşünüyordum ama aklımda,ne martılar ne çocuk ve annesi ne de Satıcılar vardı.Sadece Melek Yüzlümü düşünüyordum,ne yaptığını,ne düşündüğünü merak ediyordum.etrafımdan geçen insanlar,kediler beni ilgilendirmiyorlardı.Şehrin olağan gürültüsünden tamamen uzaklaşmış Bir Umut Birlikte olacağımızın hayallerini kuruyordum.gün Bitmişti ve artık eve gitme vaktim gelmişti,Biraz babam ile konuşup,Biraz da kalemim ile dertleşmeyi düşünüyordum,elimdeki tek bir fotoğraf melek yüzün gerçekten de melek olduğunu kanıtlar nitelikteydi.Gün Bitmişti,Güneş çoktan batmış,martılar deniz üstünde uyukluyorlardı,Deniz ise Çoktan çarşafı çekmişti üzerine...